2022-02-26

2022-02-26

Zaterdag een glorieuze carnaval gehad in Breda. We waren met zo'n 25 dappere strijders. Het was een heel divers gezelschap. Sommigen hadden al veel ervaring, sommigen nog amper. Een broeder die mee was, was zelfs nog maar 4 maanden geleden tot geloof gekomen. Na ontmoeting, onderwijs, gebed en een lekkere lunch gingen we richting het park. Een aantal van ons in een carnavals-outfit om zoals Paulus zegt: als een Jood onder de Joden en als een Griek onder de Grieken te zijn.

We liepen met het stoepbord en een stoel richting de plaats waar we wilden gaan staan. De carnaval-vierders dachten dat wij ook bij hen hoorden. Zo kwamen we onderweg al snel in gesprek met een groepje jongeren. Een jongeman wilde wel even laten kijken of zijn benen even lang waren. Dit bleek niet het geval. Na gebed in Jezus naam kwamen zijn benen weer netjes gelijk. Hierna begonnen ze een beetje lollig te doen. We twijfelden of we nog tijd aan hen moesten besteden, maar toen veranderde het gesprek en werd het ineens serieus. We konden veel met hen delen en liepen een heel stuk met hen mee. Ze namen een getuigenisboekje in ontvangst en gaven ons een dikke knuffel voordat ze hun weg vervolgden.

Op onze standplaats aangekomen kwam er snel een jongeman op de stoel zitten. Hij vertelde last van zijn heup te hebben. We vroegen of hij beenlengteverschil had. De fysio had gezegd dat er geen verschil was. Wij zagen echter een verschil van een halve centimeter. We geboden zijn benen gelijk te komen in de naam van Jezus. Nadat zijn verschil was opgeheven ging de jongeman staan en vertelde hij geen last meer te hebben van zijn heup! De groep waar de jongeman bij hoorde wilde helaas verder dus we konden niet veel meer delen. Wel nam hij nog een getuigenisboekje in ontvangst.

Twee vrienden kwamen bij de stoel staan. De een kwam uit Syrie, de ander uit Irak. Een van hen had last van zijn knieen. We legden hem de handen op en spraken genezing uit in Jezus naam. Alle pijn verdween! Hierna hadden we een heel goed gesprek. Ze vertelden allebei moslim te zijn. Uiteindelijk kwam er een discussie uit voort. We besloten voor te stellen om te bidden dat God ons De Waarheid zal laten zien. Hierna vroegen ze of we een kaartje en een telefoonnummer voor hen hadden. Een van de twee mannen vertelde dat zijn moeder ziek is en wilde graag in contact blijven, zodat we zijn moeder kunnen bidden.

Voordat we de straat opgingen hadden we een tijd van gebed. Een aantal van ons kregen beelden van situaties en mensen die we mogelijk tegen zouden gaan komen. Een van ons kreeg het beeld van een donkere man die op een bankje lag. God sprak dat we deze man een knuffel moesten geven. Deze kwamen we inderdaad tegen. Hij lag te slapen op een bankje. We besloten hem wakker te maken. Een heel bijzonder gesprek volgde. De man was als kind verstoten en had heel veel ellende meegemaakt. Hij bleek een broeder van ons te zijn. Hij had het gevoel dat Jezus hem verlaten had. We vertelden hem dat dit niet geval was en dat wij door Hem gestuurd waren. We haalden eten voor hem en baden dat zijn wensen in vervulling zouden gaan. Hij wilde graag een normaal leven met een gezin en werk. We kregen het beeld van een groot gebouw waar hij moest gaan solliciteren en zagen in het beeld dat het vanaf nu alleen maar omhoog zou gaan in zijn leven.

 

 

Een aantal andere beelden die we van tevoren kregen: een dame op een skateboard met sneakers aan. Een jongeman met krullen en een trainingspak aan. Het specifieke uiterlijk van een vrouw. Allen kwamen we tegen en met beiden hadden we gesprekken.

In een gesprek met twee vrienden vertelde een van hen rugklachten te hebben. We legden hem de handen op en spraken genezing uit in Jezus naam. Hij dacht eerst dat het een grapje was, maar al snel voelde hij de pijn uit zijn rug verdwijnen! Zijn vriend had nergens last van, maar wilde toch wel even zijn benen op laten meten. Hij bleek inderdaad een verschil te hebben. Na gesproken te hebben kwamen zijn benen weer netjes gelijk. De jongeman stond op en was stomverbaasd. Hij stond ineens heel anders op zijn benen en dat voelde echt raar. We konden aan beide vrienden veel delen en gaven hen een getuigenisboekje mee. We boden ze ook nog een nieuw testament aan. De ene jongeman zei dat hij hem niet hoefde. Het was een nieuw testament/city bijbel van Oosterhout. Toen we dat vertelden werd hij ineens enthousiast. Hij vertelde namelijk uit Oosterhout te komen en wilde de bijbel nu toch wel heel graag hebben.

We mochten ook nog twee mensen financieel zegenen. We zijn immers gezegend om tot zegen te zijn! Dank U Jezus!

Een broeder die bij ons was, was nog maar vier maanden geleden tot geloof gekomen. Hij was erg vrijmoedig en sprak zoveel mensen aan! Vele mensen namen plaats op de stoel waarna hij ze bediende met gebed. Centimeters beenlengteverschil werden opgeheven na zijn gebed. Vele mensen kwamen van hun klachten af en vele mensen hoorden het goede nieuws. Zo gaaf om te zien! We kregen nog een woord voor hem dat hij een leider zal worden voor de nieuwe generatie!

Ik kwam nog een aantal gabbers tegen. Het mooie was dat ik meteen contact met hen kon leggen door mijn getuigenisboekje te laten zien met daarin de foto's van bekende DJ's. Ze wilden graag een boekje hebben.

Een jongeman kwam bij onze stoel staan om te kijken wat we aan het doen waren. We kwamen met hem in gesprek en hij bleek een broeder te zijn. Hij had net zelf met een andere groep het goede nieuws verkondigd. Nu hij toch bij ons was kon hij ons mooi versterken.

Zo spraken we een groepje aan en vroegen we of ze een nood hadden. Ze deden erg lacherig en waren niet serieus. Een jongedame de bij hen was vertelde depressief te zijn. We twijfelden of ze de waarheid sprak aangezien ze best vrolijk keek. Nu zegt dit natuurlijk niet altijd iets over hoe iemand zich van binnen voelt. Dit kan een masker zijn. Ze nam plaats op de stoel waarna we voor haar baden. Ze was erg verbaasd en werd echt geraakt door Gods Geest! Ik ervoer sterk dat de broeder die net bij ons was komen staan iets moest delen. Hij nam het gesprek verder over en deelde zijn bijzondere getuigenis. De jongedame werd enorm geraakt. Ze bad een gebed met ons, nam een nieuw testament in ontvangst en gaf haar telefoonnummer om verder geholpen te worden. De rest van het groepje was ook ineens wat serieuzer geworden in ons gesprek met hun.

We hadden een goed gesprek met een jongen uit Congo. Hij gaf zijn telefoonnummer en we spraken af om hem 'savonds te bellen.

Er liep een vader langs met zijn zoon die in een rolstoel zat. We vroegen aan hem wat er met zijn zoon was. De vader vertelde dat zijn zoon autisme had. We vertelden hem dat we voor mensen aan het bidden waren. Het waren buitenlandse mensen waardoor de communicatie wat lastig was. We besloten om zijn zoon de handen op te leggen en spraken genezing en vrijheid uit in Jezus naam!

We hadden nog een aantal gesprekken met mensen uit de Oekraine. We konden het goede nieuws met hen delen en baden voor de situatie in Oekraine.

Onze jongste strijder was 12 jaar! Ze stapte samen met haar moeder op een man met krukken af die op een bankje zat. Ze vroeg of ze voor hem mocht bidden en dit vond de man prima. Ze legde hem de handen op en sprak genezing uit in de machtige naam van Jezus Christus. De man vertelde directe verlichting te ervaren en nam hierna ook nog materiaal in ontvangst. Prijs God voor de nieuwe generatie!

We stonden met een groep bij de banner, maar de rest van ons was twee aan twee in het park aan het rondlopen. Een aantal van hen liep biddend rond en vroegen aan de Heilige Geest of Hij Zijn licht wilde laten schijnen op de persoon die ze aan mochten spreken. Na dit gebed zagen ze een man zitten met boven hem precies de zon. We liepen naar de man toe en de man zei al meteen dat hij wist wat we kwamen doen! Wat bijzonder zeg! De man vertelde depressief te zijn en zou binnenkort EMDR therapie gaan doen. Als dat niet zou werken dan zou hij God "proberen". We hadden een heel goed gesprek met hem wat wel een uur duurde! We boden hem een Johannes evangelie aan welke hij heel graag wilde lezen! Hij vertelde de laatste jaren al 20X te zijn aangesproken door mensen die het evangelie met hem deelden. God heeft hem echt op het oog!

In een gesprek met twee jongens uit Nigeria vroegen we of ze een nood hadden. Een van hen vertelde af en toe last van zijn knie te hebben. Hij wilde wel gebed hebben dat deze pijn zou wegblijven. We begonnen te bidden waarna ze meteen hun ogen sloten en hun handen vouwden. Het "grappige" was wel dat ze met een biertje en een joint in hun handen stonden. God houdt zoveel van deze mensen! Tijdens het gebed ervoeren ze ook Gods liefde! Ze kregen een liefdesbrief van God en lazen deze hardop voor. Tijdens het lezen van de brief werden ze steeds blijer!

Een skater vertelde last van zijn pinkte hebben. We pakten zijn hand beet en begonnen te bidden. Zijn pink werd helemaal warm!

We kwamen in gesprek met een man die op een bankje zat met een biertje en een joint. Hij vertelde net uit de gevangenis te komen. Hij had hier al het een ander over Jezus gehoord. We konden nu nog meer met hem delen en mochten voor hem bidden. Tijdens het gebed zagen we een verandering in de ogen van de man. Hij vertelde zelf ook rust te ervaren.

Op een ander bankje zat een jongedame. Ze was wel bekend met het geloof en had zich in het verleden al drie keer laten dopen. Dit wilde ze nog een keer aangezien ze veel narigheid ervoer. We deelden Gods Woord met haar en wisselden contactgegevens uit om haar verder te helpen.

Een vader liep met zijn dochtertje langs. We hadden mooie ballonnen meegenomen om uit te delen. Zijn dochtertje wilde er graag een hebben. Hieruit kwam een gesprek voort. Ze bleken katholiek te zijn. We konden het goede nieuws met hen delen en vroegen of we ergens voor konden bidden. Het dochtertje had last van eczeem en ook wilde ze graag een pony. Voor beide dingen baden we. Tijdens het gebed werden ze zichtbaar geraakt.

Pasgeleden kregen we een gebedsverzoek van een man uit Brabant. Er waren al mensen langs geweest en er was al wat progressie gekomen in de situatie van de man. Jaren geleden had hij een auto ongeluk gehad en had een half jaar in coma gelegen. Hier had hij wat beperkingen aan overgehouden. Omdat hij gehoord had dat we die dag in Breda zouden staan wilde hij graag langskomen. We baden verschillende keren voor hem. Zijn beenlengteverschil werd direct opgeheven. Ook werd hij geraakt en  vertelde hij dat hij zich wil laten dopen! Hallelujah! Er zal verdere nazorg geboden worden voor deze man.

We wilden een vrouw aanspreken, maar deze vertelde geen tijd te hebben. We kregen echter een woord van kennis waardoor de vrouw ineens wel tijd bleek te hebben. Ze was stomverbaasd want ze vroeg zich hoe wij deze specifieke dingen konden weten. Hieruit volgde een mooi gesprek.

Er zijn nog vele gesprekken geweest, er is voor nog vele mensen gebeden en we hebben nog veel materiaal uitgedeeld.

God is groot!!!