2020-12-12

Het was leuk gisteren in Veenendaal! We waren in totaal verspreid over de dag met 15 dappere strijders!

Onderweg werden we al bemoedigd door dit Poolse busje! We konden de bestuurder ook weer bemoedigen met ons getoeter en de stickers op mijn auto.

We verzamelden voor een gebouw. Er hing een vel papier aan het raam met informatie over marktevangelisatie. Omdat we naar de wc moesten belden we aan of we onze behoefte mochten doen. Dit was prima. Enige tijd later kwam er een man naar buiten. Het bleek een broeder van ons te zijn. Het werd een bemoedigende ontmoeting. Hij moest naar huis, maar vertelde later terug te komen om met ons mee te doen. Aan het einde van de middag mochten we ook weer samenkomen in het gebouw voor een lekker bakkie koffie. Wat een zegen met die regen!

In het begin liep het, zoals wel vaker het geval is, wat stroef. We besloten in tongen te gaan bidden waardoor er meteen meer openheid kwam. Reed een vrouw in een scootmobiel ons nog afwijzend voorbij, kwamen we daarna wel in gesprek met een man in een scootmobiel. De man kwam hard aangereden. We zeiden zacht: Stop! In de naam van Jezus! en riepen de man. Hij stopte meteen. We hadden een mooi en lang gesprek. Er zijn verschillende groepen in Veenendaal actief en hij was al vaker aangesproken. Bij een van deze groepen had hij een keuze voor Jezus gemaakt! Hij krijgt iedere twee weken gelovigen op bezoek om hem verder te helpen. De man had veel lichamelijk leed te verduren gehad. We mochten hem bemoedigen en voor hem bidden.

Na dit mooie gesprek kwam er een vrouw van 80 jaar voorbij in haar scootmobiel. Ze wilde graag met ons praten en vertelde haar halve levensverhaal. Ze was 35 jaar geleden geopereerd en tijdens de operatie was er iets mis gegaan waardoor er een tijdlang te weinig bloed naar haar hersenen stroomde. Hierdoor kon ze vanaf dat moment niet meer lopen. We mochten voor haar bidden en vertelden haar het goede nieuws. Aan het einde van het gesprek opende ze haar hart voor Jezus en bad ze een gebed met ons!

We zagen een man in een rolstoel en vroegen hem of hij iets met het geloof had. De man vertelde dat hij vroeger vaak standaard gebedjes op moest zeggen en had door deze ervaring een negatieve kijk op het geloof gekregen. We vroegen of we hem de handen op mochten leggen en voor hem mochten bidden. Dit vond de man wel goed. We zeiden: In de naam van Jezus, sta op en loop! en gaven hem beiden een arm ter ondersteuning. We konden een heel stuk lopen met de man die hiervoor heel weinig kracht in zijn benen had. De man was stomverbaasd! Hierna hadden we een goed gesprek. We vroegen hem: Als u één vraag mocht stellen, wat zou dat dat zijn? De man antwoordde: Bestaat God? We antwoordden: Dat zie je nu toch? De man beaamde dit en was overtuigd! We konden nog veel met hem delen en gaven hem materiaal mee.

Een man in een scootmobiel miste zijn onderbeen. De man wilde geen gebed. De geweldige dames die hem aanspraken gooiden hun charmes in de strijd en vroegen even verder in het gesprek aan hem: Wilt u ons blij maken? Nou, dat wilde de man wel. We vertelden hem dat we echt graag voor hem wilden bidden. Nu mocht het ineens wel 🙂 Na het gebed gaven we de man nog een Bijbel waarna hij zijn weg vervolgde.

Iemand van ons had een soort leuke kerstpakketjes gemaakt met daarin een chocoladeletter, een kerstkaart met Bijbelteksten en een Johannes evangelie. Vele pakketjes werden verbaasd maar dankbaar aangenomen.

In een bemoedigende ontmoeting met een man vertelde hij een broeder van ons te zijn. Hij was 13 jaar verslaafd geweest aan onder andere harddrugs. God had hem volledig vrijgemaakt! We mochten voor hem bidden. Hij vertelde ook bekend te zijn met genezing. Als zijn vrouw pijn heeft dan legt hij haar ook de handen op en spreekt genezing uit in Jezus naam waarna het zo goed als altijd verdwijnt.

Een jongeman boden we een Bijbel aan. Deze wilde hij niet. We kregen wijsheid van God om verder met hem te praten en vroegen hem wat hij deed voor de kost. De jongeman vertelde spiegels te maken. We vertelden hem dat hij ook een spiegel voor God kon worden en Zijn Heerlijkheid kan gaan weerspiegelen. Dit raakte de jongeman waardoor hij meer open kwam in het gesprek. We mochten zelfs nog voor hem bidden en deelden het goede nieuws.

Twee jongens liepen voorbij. We vingen wat dingen op waar ze het over hadden. Ze hadden het over het roken van een joint. Hier zagen we een opening in en spraken de jongens aan. Een van hen was met het geloof opgevoed, maar had een heel verkeerd beeld hiervan. We mochten hen het goede nieuws vertellen en legden hen het verschil uit tussen religie en relatie. Dit sprak hen wel aan en de jongens kregen nu een heel ander beeld van God.

Twee andere jongens vertelden beiden te geloven. We vertelden hen over de doop waarop ze zeiden te zijn gedoopt als kind. We legden hen uit wat het Woord leert over de doop en de volgorde van geloof, bekering en doop. We namen ook het voorbeeld van een begrafenis. Als iemand begraven wordt dan gebeurd dat ook niet met een handje zand. De persoon gaat helemaal onder de grond. Zo is het ook als we sterven met Christus in het watergraf en opstaan in een nieuw leven op grond van het geloof. Er kwam een goed gesprek uit voort.

Een van ons legde het evangelie uit met een soort uitvouwbaar doosje. Twee meiden vonden dit wel interessant. Ze vertelden wel al hun hele leven naar de kerk te gaan, maar snapten er maar weinig van. Door onze uitleg en de hulp van de Heilige Geest werd het een stuk duidelijker.

In een snackbar zagen we een paar handschoenen aan de verwarming hangen. We vroegen aan een paar meiden of deze van hen waren. Dit was niet zo. We kregen weer wijsheid van de Heilige Geest om verder in gesprek te komen. We vertelden hen: Er is niets mis met deze handschoenen. Alleen zijn ze er wel voor bedoeld om gevuld te worden. Zo is het ook met de mens. De mens is bedoeld om gevuld te worden met de Geest van God. We konden nog meer delen en zagen dat één van de meiden geraakt werd.

Aan het einde van de middag werden we nog weggestuurd door de handhaving. Een van hen bleek een zus van ons te zijn en stond er wel achter wat we aan het doen waren. We hadden alleen een vergunning aan moeten vragen voor de ruimte die de banners en stoelen in beslag namen.

Wat een geweldige dag was het weer!

God is zo goed!!!