2019-04-22
Hierbij het verslag van de conferentie in Dublin.
Lieve groet en zegen, Ferry.
Wat een gezegende tijd hebben we gehad in Ierland! De twee daagse JGLM Europese Leidersconferentie was erg goed! Curry Blake en zijn assistenten deelden een goed stuk onderwijs en visie. We kijken uit naar de toekomst waarin het Koninkrijk van God uitgebreid zal worden.
De volgende landen en nationaliteiten waren vertegenwoordigd: Amerika, Hongarije, Nederland, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland, Engeland, Slowakije, Canada, Portugal, Cyprus, Zambia, Rusland, Oeganda en Roemenië, India.
In de pauzes en na de conferentie zijn er nog een aantal geweldige dingen gebeurd.
In één van de pauzes gingen we naar de Aldi. De man die achter de kassa zat draaide een paar keer met zijn nek. Toen we aan de beurt waren vroegen we of hij last van zijn nek had. Dit bleek inderdaad zo te zijn. We legden een hand in zijn nek en spraken genezing uit in de naam van Jezus. Hij vertelde direct minder pijn te ervaren. Helaas moest hij de volgende klant alweer helpen. We konden hem nog wel een getuigenisboekje geven.
Bij het hotel zagen we een man aan komen lopen. Hij liep nog al mank. We vroegen hem of hij pijn in zijn lichaam had. Hij vertelde ons dat dit inderdaad zo was. We vroegen of we voor hem mochten bidden. Dit wilde hij graag. Na twee keer gebeden te hebben verdween de pijn! De man liep nog wel mank. Hij vertelde geen kraakbeen in zijn knie te hebben. We baden voor een scheppingswonder in Jezus naam. We deelden het goede nieuws met hem en gaven hem een getuigenisboekje mee. De dag erna kwamen we hem weer tegen. Hij vertelde nog steeds pijnvrij te zijn!
Tijdens de conferentie was er ook tijd om elkaar te bedienen. Een broeder uit Zwitserland bleek beenlengteverschil te hebben. Na gesproken te hebben in de naam van Jezus kwamen zijn benen weer netjes gelijk.
De laatste avond liepen we naar de Mc Donalds om wat te eten. Op de terugweg kwamen we in gesprek met een Turkse jongeman die al een aantal jaren in Ierland woonde. Hij kende ook een aantal Nederlandse woorden. We vroegen hem of hij ergens in geloofde. Hij vertelde als moslim te zijn opgevoed, maar sinds hij in Ierland woont is hij ook andere dingen gaan onderzoeken waardoor hij nu anders over dingen denkt. We wilden dieper gaan in het gesprek, maar helaas moest hij de andere kant op naar de bushalte. We konden hem nog wel een getuigenisboekje meegeven.
Toen we verder liepen kwamen we een Afrikaanse man tegen. Hij vertelde uit Congo te komen en werkte op het vliegveld. Hij was ooit in Nederland geweest, in Groningen. Dit was erg grappig want één van ons kwam hier vandaan. De man liep een beetje mank dus we vroegen wat hij had. Hij vertelde 17 jaar geleden een auto ongeluk gehad te hebben waardoor hij al 17 jaar pijn had. We legden hem de handen op en spraken volledige genezing uit in Jezus naam. Na twee keer gesproken te hebben verdween alle pijn! Dit voelt goed! Zei de man enigszins verbaasd. We spraken verder met hem en de man bleek een broeder van ons te zijn. We vertelden hem dat ook hij geroepen is om het goede nieuws te verkondigen, de zieken te genezen etc. We moedigden hem aan om dit te gaan doen en wisselden gegevens uit.
Het grappige was trouwens dat de Turkse man en de Congolese man dezelfde naam hadden.
Één van ons had een vroege vlucht terug geboekt terug naar Nederland. We kregen later een filmpje van hem dat hij op het vliegveld een Afrikaanse man met krukken tegenkwam. De man bleek erge last te hebben van zijn enkel. Na in autoriteit gesproken te hebben in de machtige naam van Jezus Christus genas de enkel direct! De man liep een stuk en vertelde zijn krukken niet meer nodig te hebben!
De laatste ochtend ontmoetten we nog een aantal mensen bij het ontbijt waaronder een stel uit België, die nog maar kortgeleden de boodschap van JGLM ontdekt hadden. Na een kort gesprek kwamen we erachter dat ze uit België kwamen en dus Nederlands konden praten.
Na het ontbijt zijn we de stad ingegaan om nog even rond te kijken. In een koffiebar spraken we met de medewerkers achter de balie. De man vertelde artritis te hebben. We mochten hem de handen opleggen en spraken genezing over hem uit. Ook de vrouw wilde graag gebed. De man vertelde dat de vrouw erg verslaafd is aan roken. We vertelden hen dat Jezus hier verandering in kon brengen en baden voor haar. Ook gaven we hen een getuigenisboekje.
In de stad kwamen we ook nog een groep broeders tegen die aan het verkondigen waren. Het werd een zeer bemoedigende ontmoeting.
Wat een Heerlijke tijd zeg!
Hallelujah! God is goed!!!
