2018-10-06

Gisteren een gezegende dag gehad in het zonnige Dokkum. We waren met 9 dappere helden.

We kwamen een gezin tegen waarvan het meisje in een rolstoel zat. De communicatie met de ouders was wat lastig aangezien ze pas twee jaar in Nederland woonden. Het meisje sprak wel Nederlands. Ze was pasgeleden geopereerd aan haar been. Ze bleek een misvormde been en voet te hebben. We legden haar de handen op en spraken dat alles weer goed zou groeien in de naam van Jezus. We gaven onze gegevens en vroegen of ze het ons kon laten weten als er verandering zou komen. We hadden ook nog een leuk klein tasje voor haar met een nieuw testament, een paar kinderboekjes met daarin het evangelie, een ballon en een pen. Het gezin was erg blij met onze ontmoeting.

Vele andere mensen kregen ook zo'n leuk tasje!

Er kwamen een zus naar ons toe. Dit was een bekende van één van ons. Ze vertelde dat ze vier weken geleden last had van een zweepslag. Er was hier toen voor gebeden waardoor het direct volledig genas. Ze vertelde nog wel last te hebben van haar nieren en moest regelmatig aan de nierdialyse. We spraken volledige genezing uit over haar lichaam in de machtige naam van Jezus. Bemoedigd vervolgde ze haar weg.

Twee mannen, beiden in een scootmobiel, bleken broers van elkaar te zijn. Ze vertelden beiden last te hebben van een erfelijke spieraandoening. We geboden beide lichamen te genezen in Jezus naam! Ook spraken we uit dat dit zou stoppen in deze familie! Allebei de mannen waren gelovig. Naast het gebed konden we hen ook nog bemoedigen met woorden van leven.

We hadden een heel lang gesprek met twee dames. Deze dames waren al gelovig. We konden veel met hen delen over geloof, doop, discipelschap, het genezen van de zieken etc. Één van de dames had al een heel groot wonder meegemaakt. Een vriendin van haar was zwanger. Bij de echo bleek er geen kloppend hartje te zijn. Ze bad voor haar vriendin dat er alsnog leven zou komen. De vriendin zou gecuretteerd worden, maar gelukkig werd er eerst nog een echo gemaakt. Daar zagen ze dan toch een kloppend hartje!!!

Een broer die bij ons was bleek beenlengteverschil te hebben. Na gesproken te hebben in de naam van Jezus kwamen zijn benen weer netjes gelijk.

Er was een bijzondere ontmoeting met zo'n twaalf jongeren. Deze jongeren waren erg open! We besloten een kringgebed te doen met hen en ze baden met ons een gebed om een eerste stap naar God te zetten. Ook mochten we voor een aantal ander zaken bidden. Één van hen zag dat we een boekje bij ons hadden genaamd: Schreeuw om de Heilige Geest. Hij was erg nieuwsgierig naar dit boekje. We vertelden hem het een en ander erover en gaven het hem mee. Deze groep komt wekelijks bij elkaar en de jongeman zou dit boek wekelijks voor gaan lezen en daarna met de groep hierover gaan discussiëren. Ook zouden ze vandaag of volgende week naar de kerk komen.

In een gesprek met twee meiden vertelde één van hen last te hebben van scoliose, We vertelden haar dat Jezus betaald heeft voor zowel onze zonden als onze ziekten. Ze vroegen zich af waarom er dan nog zoveel zieken waren. We vertelden hen dat we als gelovigen nog niet zoveel de dingen doen die Jezus ons geboden heeft. Jezus gaf namelijk onder andere de opdracht aan de gelovigen om op zieken de handen te leggen. De ene dame zei: Oh dus ik hoef alleen maar mijn handen op haar te leggen. We gaven haar uitleg en mochten uiteindelijk bidden voor de dame met scoliose. De meiden geloofden niet dat scoliose kon worden genezen. Ook vertelden ze niet in Jezus te geloven. We vroegen hen: En wat nou als je straks genezen bent? De ene dame zei: Dan koop ik een taart. We vertelden haar dat wij dan ook wel een stukje wilden en wisselden telefoonnummers uit.

Vier jonge meiden hadden heel veel vragen. Er waren nare dingen gebeurd in hun verkeringstijd. We kregen openbaring en vertelden hen dat er geen zegen op rust als je buiten Gods principes leeft. We konden veel met hen delen.

Twee mannen hadden moeite met het geloof. Ook bij hen kregen we een openbaring waarop we hen konden bemoedigen. De ene man vertelde nooit wat te ontvangen van God. Hierop stelden we aan hem voor om stil te worden en de gedachten uit te spreken die binnenkwamen. De man bleek wel degelijk dingen van God te ontvangen, maar was zich hier gewoon nog niet van bewust. Beide mannen waren erg bemoedigd en zeiden: Het is niet voor niets geweest dat jullie hier staan vandaag.

Er kwam een groep Belgische toeristen langs. Een aantal van hen waren moe en vroegen of ze op onze stoelen mochten plaatsnemen. Hierop konden we meteen toeslaan. De ene vrouw bleek namelijk rugpijn te hebben. Na gesproken te hebben werd de rugpijn direct minder. De andere vrouw had wat last van haar pols die een tijd geleden gebroken was geweest. Ook voor haar baden we, waarna ze vertelde dat haar pols helemaal warm werd.

Een jochie was met zijn ouders aan het winkelen. Hij zat verveeld buiten een winkel tegen een banner aan. We gaven hem een kaartje met daarop een app over het geloof. De jongen was daar erg blij mee.

We hadden een gesprek met een man die aan de waterkant zat. Hij was bedroefd. Ook voelde hij zich verlaten en was teleurgesteld in de kerk. We hadden een goed gesprek met hem en konden hem erg bemoedigen. Aan het einde van het gesprek was hij zelfs zo bemoedigd dat hij vertelde maar weer eens naar de kerk te gaan op zondag.

In een gesprek met een paar dames kreeg er één van hen telefoon. We vertelden haar om haar telefoon uit te doen, omdat hetgeen wij haar te vertellen hadden erg belangrijk was. De dame drukte haar telefoon uit en luisterde aandachtig naar het goede nieuws.

Met twee meiden ging alles goed in het leven. Ze geloofden beiden niet in God, maar als Hij bestond dan wilden ze dat wel weten. We mochten voor hen bidden dat Hij Zich aan hen zou gaan openbaren.

Een oudere vrouw vertelde pijn in haar heup te hebben. Ook was haar man een paar maanden geleden overleden. We baden voor haar, voor genezing en troost.

We hadden nog vele gesprekken en mochten nog voor diverse mensen bidden.

God is goed!!!