2018-02-03

2018-02-03

Gisteren een mooie tijd gehad in Den Haag. We waren met zo'n 10 dappere strijders waarvan er een voor het eerst mee was.

Toen we op onze plek aangekomen waren zagen we een aantal Jehova's getuigen staan. We baden dat ze weg zouden gaan waarna ze meteen vertrokken.

We stonden met twee banners: een in de Engelse taal en een in de Arabische taal. Vele moslims werden aangetrokken door de banners. Velen kwamen vandaag van hun kwalen af en kregen het goede nieuws te horen!

Een van ons had al een aantal maanden rugpijn. Ze bleek beenlengteverschil te hebben. Na gebed kwamen haar benen weer netjes gelijk waarna ze geen rugpijn meer had!

Een vrouw had pijn in haar hand en knie. Na gesproken te hebben in de naam van Jezus verdween alle pijn!

We spraken een vrouw die vertelde katholiek te zijn. Ze had last van angst. Na voor haar gebeden te hebben ervoer ze verlichting. Ze bad met ons een gebed om een eerste stap naar de Vader te zetten.

Een Bulgaarse vrouw ervoer directe verlichting van pijn in haar schouders en nek.

We kwamen in gesprek met een groepje jonge moslima's. Een van deze meiden nam plaats op een van de stoelen. Ze vertelde ons last te hebben van haar rug, nek en schouders. We geboden alle pijn te wijken in de machtige naam van Jezus, waarna alle pijn verdween! Stomverbaasd was deze moslima! Ze slaakte een kreet van vreugde en riep: Ik heb geen pijn meer! Hierdoor werden een aantal van haar vriendinnen ook enthousiast en namen plaats op de stoelen. Voor een van hen kregen we een woord van kennis dat er iets gaande was met haar op school. Dit bleek inderdaad te kloppen. Ze was bang dat ze haar examen niet zou halen. Ook hier mochten we voor bidden!

Een man had last van zijn nek. Jezus genas hem!

Na twee keer spreken moest ook alle pijn verdwijnen uit de enkel van een man. Hij vertelde regelmatig naar een kerk te gaan. We konden het een en ander met hem delen.

Een dakloze man kwam ook gebed vragen. Hij had wat last van zijn arm gekregen door zijn werk als fietsenmaker. Na verschillende keren gesproken te hebben genas zijn arm. Hij vertelde katholiek te zijn en wel in Jezus te geloven. We deelden het een en ander met hem over geloof, bekering en doop. Hij was als baby besprenkelt, maar had na zijn bekering zijn oude leven nog niet begraven in het watergraf. Ook had hij de Heilige Geest nog niet ontvangen. We baden voor de doop in de Heilige Geest en wisselden contactgegevens uit, zodat hij binnenkort gedoopt kan worden en ook een discipel van Jezus zal worden.

In een gesprek met een Surinaamse man vertelde hij katholiek te zijn. Zijn vrouw was Hindoestaans en ze mixten hun geloof en cultuur met elkaar. We vertelden hem over de enige Weg, de Waarheid en het Leven. Ook mochten we bidden tegen suikerziekte.

Een moslima had pijn in haar arm. Tijdens het gebed werd haar arm warm en werd de pijn direct minder.

Een andere moslima vertelde borstkanker gehad te hebben en was altijd moe. Ook voor haar mochten we bidden.

We spraken een man die bouwvakker vertelde te zijn. Door zijn werk had hij behoorlijke last van zijn rug. Jezus nam alle pijn weg!

Een man uit India had last van zijn rug, bovenbeen en onderbeen. Alle pijn verdween in de naam van Jezus.

Tijdens een gesprek met twee Syrische mannen nam er een van hen plaats op de stoel om zijn beenlengte te laten controleren. Hij vertelde last te hebben van rugpijn. Nadat zijn benen gelijk gebeden waren had hij nog steeds pijn. We legden een hand op zijn rug waarna alle pijn alsnog verdween!

Een man in een scootmobiel had last van jicht. We spraken wel een keer of zeven tegen zijn lichaam. Hij liep een stukje, maar ervoer geen directe verbetering. Wel was hij erg dankbaar en wilde ons zelfs geld geven om wat te drinken.

We kwamen in gesprek met een oudere man in een scootmobiel. We mochten voor hem bidden en hem zegenen in de naam van Jezus. Hoewel hij al op leeftijd was, vertelde hij toch graag een levenspartner te willen. Ook daar baden we voor.

Een moslim vertelde last te hebben van een hernia. Hij nam plaats op de stoel waarna zijn benen gelijk werden gebeden. Alle pijn was hierna direct weg! We gaven hem een nieuw testament en een dvd mee.

Terwijl we voor een man aan het bidden waren kwam er een andere moslimman met zijn dochtertje bij staan en las wat er op de banner stond. Hij vertelde last van zijn rug te hebben. We legden hem de handen op waarna zijn rug genas. De man was stomverbaasd en vroeg: Hoe kan dat??? We vertelden hem hoe dit kon en gaven hem materiaal mee.

Een Hindoestaanse vrouw liep voor de tweede keer langs met een stok. Deze tweede keer wilde ze wel even stoppen. We vertelden haar wat we aan het doen waren. Ze vertelde haar eigen geloof te hebben. Toch mochten we voor haar bidden. Ze bleek last van haar heup te hebben. Na twee keer gesproken te hebben verdween de pijn! We konden wat goed nieuws met haar delen waarna ze met haar stok in haar hand verder liep.

Bij een moslima werd de pijn in haar knie direct minder. We konden haar hierna vertellen over Jezus.

Een jonge moslimman nam plaats op de stoel. Hij bleek beenlengteverschil te hebben, maar wilde geen gebed hiervoor. Toch stond hij wel redelijk open voor het evangelie.

Met een aantal moslims kregen we een discussie. Bij vele anderen was de communicatie soms lastig. Gelukkig hadden we kaartjes bij ons van een website voor moslims waarop het evangelie duidelijk beschreven staat. Ook deelden we speciale folders aan hen uit evenals DVD's waarop vijf ex-moslims vertellen hoe ze door een droom of visioen een persoonlijke openbaring kregen van Jezus dat Hij de Zoon van God is en de Redder van de wereld.

Aan het einde van de middag zaten we in een restaurant om te evalueren. We kwamen in gesprek met twee mannen. Vooral de ene, een beer van een man, wilde niets van het geloof weten. Zijn vader was op vroege leeftijd overleden. Er was toen een pastoor bij hen thuis geweest en die had gezegd dat het Gods wil was dat zijn vader overleden was. Hierdoor wilde hij niets meer met God te maken hebben. We vertelden hem de waarheid vanuit het Woord en mochten zelfs nog voor hem bidden!

Na de evaluatie in het restaurant deden we nog een kringgebed om de Vader te danken. Naast ons zaten een oude moslima met haar dochter of kleindochter mee te kijken. We spraken hen aan en vertelden wat we deze middag gedaan hadden. Hierop vroeg de dochter gebed voor haar moeder of oma. Ze bleek last van haar rug te hebben en ook zat haar neus helemaal dicht. Na gesproken te hebben in de naam van Jezus verdween haar rugpijn en kwam haar neus open!

God is goed!!!