Verslag 12 Augustus 2017

Gisteren een mooie middag gehad in Papendrecht. We waren uiteindelijk met 7 dappere strijders.

Toen we samen kwamen voor ontmoeting en gebed vroeg er iemand of er nog meer kwamen. Ik zei daarop: Dit zijn de mensen die zich opgegeven hebben, maar wie weet komen er nog wel meer bij want God zit vol verrassingen. Toen we een tijdje op straat stonden kwamen we een enthousiaste broer tegen die met zijn gezin boodschappen aan het doen was. Nadat hij zijn boodschappen thuis had gebracht kwam hij terug met een tas met Bijbels en kwam ons helpen  🙂

Ook kwamen we twee andere broeders tegen die ook aan het verkondigen waren. Erg bemoedigend!

We hebben veel gesprekken gehad, maar mochten voor weinig mensen bidden.

We hadden een lang gesprek met een gelovige vrouw die vroeg wat we aan het doen waren. Toen ze hoorde wat dat was vertelde ze enthousiast dat ze ook overal getuigt van de Liefde van God. Aan het einde van het gesprek vertelde ze ongelijke benen te hebben. Ze nam plaats op de stoel waarna er tegen het verschil gesproken werd in d naam van Jezus. Haar benen kwamen weer netjes gelijk. Ze vond het erg bijzonder.

Een jongeman vertelde atheist te zijn. Hij had ook 666 op zijn t-shirt staan. Hij vertelde alles onderzocht te hebben en had zijn keuze gemaakt. Desondanks konden we veel met hem delen. Ook gaven we hem een Johannes evangelie en een DVD (The case of Christ) mee. Aan het einde van het gesprek vertelde hij toch nieuwe dingen gehoord te hebben en hij zou het opnieuw gaan onderzoeken.

De loempiaboer kwam ook weer naar ons toe voor gebed. Hij had nog steeds last van zijn knien.

Een oudere vrouw vertelde ook gelovig te zijn. Ze had last van staar en pijnlijke knien. We mochten voor haar bidden. Ook mochten we haar bemoedigen en vertelden haar over het belang van de doop door onderdompeling. We adviseerden haar om het boek "Handelingen" opnieuw te gaan lezen.

We mochten ook kort voor een aantal andere mensen bidden. een van hen was een man in een scootmobiel met onder andere een verlamde hand. Een ander was een jongen in een rolstoel met een gebroken knieschijf. Helaas hadden beiden geen tijd en gingen er meteen weer vandoor.

Een vader zat met zijn zoon op het bankje. We raakten met hem in gesprek. Zijn zoon bleek scoliose te hebben en liep hierdoor erg moeilijk. We konden veel met hen delen, maar ze wilden helaas geen gebed op straat.

We hadden ook een aantal lange gesprekken met mensen die wel tijd hadden en erg open stonden. We konden het evangelie uitleggen waarover ze na zouden gaan denken.

We spraken met een man die we al eerder hadden gesproken. In eerste instantie liep hij door, maar later kwam hij toch nog even terug. Hij had veel meegemaakt en vroeger in een jappenkamp gezeten. We mochten voor deze man bidden.

God is goed!!!