Verslag 22 Oktober 2016

Gisteren een mooie middag gehad in Papendrecht. We waren met 9 dappere strijders. Een aantal waren er voor het eerst bij of waren nog niet zo vaak mee geweest.

Er was veel openheid en we hebben voor veel mensen mogen bidden.

Een vrouw liep met een rollator. Ze vertelde twee tia's gehad te hebben en een paar jaar geleden zat ze in een rolstoel. We mochten haar de handen opleggen en genezing uitspreken. Ze vertelde ons ook gelovig te zijn.

We hadden een goed gesprek met een gelovige man. Hij had last van zijn heup en been. We mochten voor hem bidden. Na het gesprek vroegen we hem of hij een stukje kon gaan lopen om te kijken of de pijn weg was. De pijn was nog niet volledig weg, maar hij vertelde wel verbetering te ervaren. We legden hem nogmaals de handen op om hem te zegenen.

We kwamen in gesprek met een gelovige vrouw. God had laatst tot haar gesproken dat ze dezelfde werken als Jezus moest gaan doen. We vertelden hoe wij dat deden en gaven haar een boekje met contactgegevens, zodat ze met ons mee zou kunnen doen in de toekomst.

Een man vertelde een hoop meegemaakt te hebben in zijn jeugd. We hadden hem al eens eerder aangesproken want hij had al eens een getuigenisboekje ontvangen. De man vertelde te geloven, maar hij vertelde nooit wat van God te ervaren en had ook geen geloofszekerheid. We vertelden hem dat God in Jezus alles heeft volbracht en dat nu de keuze aan hem is. Hij wilde helaas (nog) niet kiezen. Wel mochten we voor hem bidden voor innerlijke genezing en troost en ook spraken we genezing uit over zijn lichaam.

Tijdens het gesprek stond er een jongeman en jongedame te wachten totdat we klaar waren. De jongen hadden we de vorige keer gesproken. Hij was erg geinteresseerd en heeft toen een gebed met ons gebeden om een eerste stap naar God te zetten. Hij had er sindsdien nog niet veel meegedaan, maar hij was toch opnieuw geinteresseerd. Ook de jongedame die bij hem was stond open. We hebben een heel lang gesprek gehad en mochten voor diverse dingen bidden. We stelden voor om elkaar een hand te geven, zodat we een kringgebed konden doen. Dit vonden ze goed! Ze namen beiden een getuigenisboekje in ontvangst en ook een geweldig boekje van Max Lucado.

Een man liep rond de banner om te kijken wat we aan het doen waren. We spraken hem aan en vroegen of hij een nood had. Hij vertelde ziek te zijn. Van deze rotziekte was hij al eerder genezen, maar deze was weer teruggekomen. Komende week had hij onderzoeken en de dag erna zouden ze gaan beginnen met het behandelen ervan. We mochten genezing over hem uitspreken in de naam van Jezus. Hij gaf zijn emailadres, zodat we komende week contact konden houden over de onderzoeken. We gaan voor een goede uitslag in Jezus naam! Hij vertelde op Jezus te vertrouwen evenals een vriend met wie hij was.

Verschillende mensen namen plaats op de stoelen. De meesten hadden vandaag geen beenlengteverschil. Degenen die dat wel hadden kwamen van het verschil af.

We spraken een dame in een rolstoel. Ze vertelde dat er al zoveel voor haar gebeden was, maar het had tot dusver nog niet geholpen. We vertelden haar dat we iedere keer als we bidden/spreken, we leven toevoegen. Je zou het kunnen zien als een glas water. Iedere keer als we bidden komt er water bij, net zo lang tot daar het moment is dat het overstroomt. Op dat moment manifesteert de genezing zich. We mochten kort bidden. Helaas had ze geen tijd om te kijken of ze directe genezing/verbetering ervoer.

Een oudere vrouw liep met een rollator. Ze vertelde aangereden te zijn door een auto waardoor ze onder andere pijn in haar arm had. We mochten voor haar bidden en ook konden we veel getuigen en gaven haar een Max Lucado boekje mee.

We spraken met nog een oudere vrouw met een rollator. Ze beefde nogal. Het leek op parkinson, maar dat kon de vrouw niet beamen. Ze vertelde in een "zware" kerk te zitten en wist het allemaal niet meer. We mochten haar vertellen over onze liefdevolle Vader en mochten zelfs voor haar bidden.

God is goed en Zijn werk is niet te stoppen!!!