Verslag 20 Augustus 2016

Gistermiddag een zonnige middag gehad in Papendrecht. We waren met 5 dappere strijders waarvan er een voor het eerst mee was.

We hadden de banner nog maar net opgezet toen er een toezichthouder naar ons toe kwam om te vertellen dat we geen banner mochten gebruiken. Dan maar zonder banner. Een vrouw die langs liep nam het trouwens voor ons op. Ze was ook Christen en lag met de boot aan. Ze herkende de banner dus wist waarvoor/voor Wie we stonden.

We kwamen in gesprek met een Surinaamse man. Hij vertelde zijn familie te missen. We mochten voor hem bidden. We baden onder andere voor vertroosting. De man vertelde een studie te gaan doen bij de Jehova’s getuigen. We vertelden hem over het offer van Jezus en dat alles begint bij een persoonlijke relatie met Hem.

Een moslima liep met een rollator. We kregen een woord van kennis dat ze last van haar rug had. De dochter van de vrouw moest alles vertalen. We mochten helaas niet bidden voor deze vrouw. We legden een hand op haar schouder en wensten ze een fijne dag. (Leg zieken de handen op)

Net als de vorige keer stonden er weer verkopers van het AD. Een van de jongens stond erg open en we konden veel met hem delen. Hij moest nog een abonnement verkopen dan zou hij een leuk bedrag binnenhalen. We baden dat God zou voorzien in een nieuw abonnee en gaven hem een boekje met onze contactgegevens. Hij zou het ons laten weten als ons gebed verhoort was.

We mochten bidden voor een gelovige vrouw met een gebroken heup. Ze durfde helaas niets uit te testen.

Er kwam een vrouw aangelopen met een rollator. Ik vroeg: Hallo mevrouw, alles goed met u? De vrouw antwoordde: Ja en met jou ook anders stond je hier niet. Daar had ik niet van terug.

We kwamen in gesprek met een vrouw die vertelde buddhist te zijn. Ze bleek de vrouw te zijn van de loempiaverkoper en vertelde dat haar man pijn in zijn benen had. Toen er even geen klanten waren stapten we op de man af en vroegen we of we voor hem mochten bidden. Dat mocht en na drie keer gesproken te hebben vertelde de man dat de pijn een stuk minder was geworden. Enige tijd later kregen we trek en besloot er een van ons op loempia’s te trakteren. De man was zo dankbaar dat we korting kregen.

Een gelovige vrouw zat in een scootmobiel. Ze vertelde fibromyalgie te hebben. Er was ooit al een keer voor haar gebeden waardoor ze verbetering had ervaren. We mochten verschillende keren voor haar bidden en ze voelde de pijn wegzakken. Ook ervoer ze een koelte door haar lichaam gaan tijdens het gebed.

Een andere vrouw zat ook in een scootmobiel. Ze vertelde reuma te hebben. Ook voor haar mochten we bidden. Ze ervoer warmte tijdens het gebed.

We hadden een goed gesprek met twee meiden. Ze vertelden beiden te geloven. De een vertelde echter dat ze niet zo overtuigd was als haar oma. We konden veel met hun delen en gaven hun een mooie boekje mee van Max Lucado.

Er namen een aantal mensen op de stoel plaats. Maar een van hen had beenlengteverschil. In eerste instantie mochten we voor hem bidden, maar toen we daar mee begonnen wilde hij helaas niet meer.

We konden nog enkele mensen aanspreken en deelden het goede nieuws met hen.

God is goed!!!