Verslag 08 April 2017

Gisteren weer een gezegende middag gehad in Papendrecht. We waren met 6 dappere strijders waarvan er een aantal voor het eerst mee waren.

We hadden nog maar net de banner en de stoelen neergezet of er nam een groep jongens om de beurt plaats op de stoelen om hun beenlengte te laten controleren. Bij twee van hen werd er lengteverschil geconstateerd. In de naam van Jezus kwamen hun benen weer gelijk. De groep jongens bleef sceptisch. Degene die het meest negatief reageerde kwam later terug om vragen te stellen. Ook vertelde hij last te hebben van dingen. We zagen onrust in zijn ogen en besloten vrijheid over hem uit te spreken in de naam van Jezus.

Een ander groepje jongens die nog een stuk jonger waren dan de eerste groep namen ook plaats op de stoelen. Ook bij deze jongens kwamen alle benen weer netjes gelijk. Helaas waren ze weer snel verdwenen.

Een jongeman liep met krukken. Hij vertelde zijn been te hebben gebroken. Hij had niet zoveel last meer en het gips mocht er over twee weken af. We mochten hem de handen opleggen en spraken genezing over hem uit. Hij vertelde te geloven dat er iets is, maar niet te weten wat dat is. Een van ons deelde dat hij op zijn leeftijd precies hetzelfde had. Ook vertelde hij zijn getuigenis over hoe hij God had leren kennen en nu een levende relatie met Hem heeft. Hij zou er over na gaan denken en nam een getuigenisboekje in ontvangst.

Door de leiding van Gods Geest kwamen we een zus tegen die er afgelopen week nog over nadacht om iemand van ons te bellen voor gebed. Nu we elkaar tegenkwamen konden we voor elkaar bidden en elkaar bemoedigen.

We vroegen aan een groepje jongens of er iemand een nood had. Een van de jongens vertelde pijn in zijn duim te hebben. We mochten voor hem bidden waarna alle pijn verdween. Even later stonden ze naar ons te kijken en overlegden met elkaar. Een van de jongens liep vervolgens op ons af en wilde ook gebed hebben. Hij vertelde last te hebben van buikpijn. Na een keer gesproken te hebben verdween de buikpijn. Hij geloofde nog niet. We mochten hem vertellen over de liefde van Jezus.

Een gelovige man vertelde altijd last van zijn rug te hebben. Dat was ook niet raar toen we zagen dat hij een paar centimeter beenlengteverschil bleek te hebben. Na gebed kwamen zijn benen weer netjes gelijk.

We konden verschillende mensen aanspreken die stonden te kijken bij wat we aan het doen waren. Een van hen was een man die last had van slijtage in zijn nek. We mochten verschillende keren spreken tegen zijn nek. Ook konden we veel met hem delen en adviseerden we hem om God te zoeken.

Een meisje liep met een mitella. Haar schouder was uit zijn kom geweest. Ook voor dit meisje mochten we bidden waarna haar lichaam begon te schudden.

We hadden nog diverse goede gesprekken en mochten voor verschillende mensen bidden.

God is goed!!!