Verslag 11 Februari 2017

Vanmiddag weer een gezegende tijd gehad in een overdekt winkelcentrum in Zwijndrecht. We waren met 4 dappere strijders waarvan er een voor het eerst bij was. We hadden besloten om de stoelen en banners thuis te laten, zodat we wat meer bewegingsvrijheid hadden.

We spraken twee meiden aan. Een van hen vertelde beenlengteverschil te hebben. We zagen een tafeltje met stoelen staan in een bloemenwinkel. Het meisje met beenlengteverschil nam plaats op een stoel waarna haar verschil werd opgeheven in Jezus naam. Ze voelde geen verschil, maar beiden namen wel wat materiaal in ontvangst.

Aan twee jongens en een meisje vroegen we of ze een nood hadden. Ze vertelden dat alles goed ging. Een van de jongens vertelde wel last te hebben van een verkoudheid. Zijn neus zat dicht. We mochten hem de handen opleggen en spraken meerdere keren genezing over hem uit. Na de derde keer kwam zijn neus open! Op hetzelfde moment kwam ook de neus van de andere jongen. Deze bleek ook verkouden te zijn geweest. Nu mochten we ook bij hen kijken of ze beenlengteverschil hadden. Een van de drie had een klein verschil wat na gebed in Jezus naam gelijk kwam. We vertelden het evangelie en gaven ze wat materiaal mee. Ze wilden nog geen keuze maken, maar zouden hier wel over na gaan denken.

Er werd veel reclame voor Valentijnsdag gemaakt. Dit werd onder andere gedaan door twee dames die een groot hartjespak aan hadden. Voor een van hen mochten we voor diverse dingen bidden.

We kwamen in gesprek met een man die vertelde een ongeluk te hebben gehad. Hierdoor had hij een hersenbeschadiging opgelopen. Ook was hij verslaafd (geweest?) Het was heel moeilijk een goed gesprek met deze man te voeren dus uiteindelijk zijn we maar voor hem gaan bidden. Hij bleef maar steeds praten over het verleden. Wij wezen hem op het offer van Jezus en dat er voor hem een mogelijkheid is op een goede toekomst. We gaven hem een getuigenisboekje mee en vertelden hem dat hij voor verdere hulp contact met ons op kan nemen.

Een man stond op zijn winkelende vrouw te wachten. Tijdens het wachten was hij aan het dansen. We spraken deze man aan waarna hij veel vertelde over alle ellende in de wereld. Hij vertelde dat hij vroeger van zijn vader mee naar de kerk moest en dat hij weinig mocht. Hierdoor was hij evenals zijn broers van het geloof afgekeerd. We wilden hem vertellen dat het niet om regels en wetten gaat, maar dat God een relatie met hem wilt. Helaas kwam zijn vrouw er aan en ging hij direct weg. Hij nam gelukkig nog wel een getuigenisboekje aan.

De broer die voor het eerst mee was zag direct Gods kracht door hem heen stromen. Zo was er een vrouw die een ontsteking had in haar rug. Hij legde zijn hand op haar rug en sprak genezing uit in Jezus naam. De rug van de vrouw werd helemaal warm!

We spraken een ouder stel aan. Ze bleken uit Afghanistan te komen. De vrouw had pijn in haar knieen en rug. Onze broer was nu los. Hij legde zijn handen op haar knieen en gebood iedere pijn uit haar lichaam te wijken. Na dit herhaaldelijk gedaan te hebben was de vrouw pijnvrij en dankte God. Geweldig om te zien hoe dankbaar deze vrouw was. Ook voor haar man mochten we bidden. Hij had artrose waardoor hij 's-nachts last had van zijn onderrug. Daarna vertelden we hen over Jezus. Ze geloofden in alle goden. We vertelden hen over De weg, De waarheid en Het leven...de Enige weg tot God. Ze waren open en namen onder andere een nieuw testament in ontvangst.

Aan een groepje jongens vroegen we of ze een nood hadden. Ze vroegen toen aan ons of we van die Godsmannen waren, mensen van Jezus Christus. (Wat een compliment) Toen wij dat beaamden liepen ze helaas meteen door.

Een man liep nogal mank. We vroegen hem wat er aan scheelde. Hij vertelde een dwarslaesie te hebben gehad. Door een operatie was hij hier toch vanaf gekomen. Bij deze of een andere operatie was er iets fout gegaan. Er was een pees doorgesneden bij zijn knie. Ook had hij pijn in zijn rug. Na verschillende keren gebeden te hebben werd zijn rug wat rustiger. We vroegen hem of hij gelovig was wat hij beaamde. Hij vertelde zelf ook weleens tegen andere mensen te getuigen van onze Levende God.

Een moslima liep langs met haar zoontje die in een kinderwagen zat. Er zat een slangetje in zijn neus. We vertelden haar dat we bezig waren om mensen de handen op te leggen tot genezing. De vrouw vond het prima. Haar zoontje bleek het tegenovergestelde te hebben van suikerziekte. We legden hem de handen op en spraken genezing uit in de naam van Yeshua. Het zoontje vond het eng en begon te huilen. Hierdoor wilde de vrouw er wee snel vandoor.

We hadden nog wat gesprekken en mochten nog voor wat mensen bidden.

God is goed!!!