Wat een fantastische tijd heb ik gehad zeg!

Family7 is bezig met een documentaire over het werk van Stichting Naar House. Ikzelf ben tien jaar naar Hardcorefeesten geweest. In 2009 na Hardcore 4 Life in Rotterdam stapte ik de bus in van Stichting Naar House. Daar werd een zaadje geplant. Een jaar later kwam ik in de Christelijke hulpgroep "God Maakt Vrij!" tot bekering. In één keer werd ik vrijgemaakt van mijn toen dertien jaar durende drugsverslaving.

In de jaren erna ben ik met Stichting Naar House meegeweest om bij Hardcorefeesten het evangelie te verkondigen. Omdat deze nachten mij opbraken ben ik hiermee gestopt. Enige tijd geleden bad ik dat ik beschikbaar ben voor God om mijn getuigenis voor TV, radio en andere media te gebruiken om Zijn Levensveranderende Liefde bekend te maken. Jaren geleden deed ik dit ook en werd ik kort daarop benaderd door BNN voor het programma "Je Zal Het Maar Zijn". Nu werd ik kort na mijn gebed benaderd door Stichting Naar House. Doordeweeks hadden ze een outreach in een winkelcentrum, maar toen kon ik niet. De enige andere optie was bij het Hardcorefeest Pandemonium. Dit feest was dus afgelopen nacht in Amsterdam.

Heel de week had ik nergens last van. Gisteravond kreeg ik ineens een enorme geestelijke strijd. Vele mensen hebben voor mij gebeden waardoor mijn situatie veranderde. 3.30 Uur zat ik in de auto richting Amsterdam. Rond 4.30 uur kwam ik aan. Meteen kwam ik een bekende party maat van vroeger tegen. Er volgde een kort gesprekje. Hierna kwam ik op de locatie aan waar we als Stichting Naar House zouden beginnen. Er wordt altijd geopend met gebed. Ik wilde daar echter niet op wachten en sprak een jongeman aan die heel erg open stond voor het goede nieuws. Hij wilde graag gebed om van het roken af te komen. Ik bad voor hem en deelde het goede nieuws evenals mijn getuigenis. De jongeman wilde ook in relatie komen met zijn Schepper en vroeg hoe hij dat kon doen. Ik legde hem het een en ander uit over geloof en bekering. God opende het hart van de jongeman en hij bad met mij een gebed na om vergeving van zijn zonden te vragen en Jezus in zijn hart te vragen. Hallelujah! Helaas werd hij door zijn vrienden weggeroepen omdat ze naar huis wilden gaan. De jongeman vond dit erg jammer want hij vond het gesprek steeds mooier worden. Ik gaf hem mijn getuigenisboekje mee en vertelde hem dat hij me altijd mag contacten.

Hierna baden we tezamen met alle aanwezige gelovigen om onze outreach te openen. Twee aan twee spraken we mensen aan. Ik was samen met Erik.

We kwamen direct in gesprek met een stel die ook open stond voor het goede nieuws. De jongeman wilde wel een keer iets ervaren als er dan een God zou zijn. Erik bad voor het stel waarna ze hun weg vervolgden. Een paar minuten later zagen we dat ze weer met andere gelovigen in gesprek waren.

Vele mensen wilden graag een lollie met een Bijbeltekst erop.

Eén jongen van een groepje vertelde met het geloof te zijn opgevoed en had ook een bjzondere ervaring gehad met God. Hij wilde hier om de één of andere reden niet over vertellen. (misschien schaamte tegenover zijn vrienden?) Toch konden we veel aan het groepje kwijt en moedigden we de eerstgenoemde jongen aan zijn leven opnieuw aan Jezus te geven.

Mijn getuigenisboekje werkte ontzettend goed. In het boekje staan foto's van mijn gabbertijd van mijzelf en van mij met bekende DJ's. Dit vinden de meeste gabbers enorm interessant. Velen namen een boekje in ontvangst. En bij velen opende dit goede gesprekken. Eerst wees een jongen naar de cijfers op zijn jas: 666. Hij dacht mij waarschijnlijk af te schrikken hierdoor. Toen ik hem mijn boekje liet zien en vertelde over mijn verleden en verandering kwam ook hij open voor een goed gesprek. Zijn vriend was nuchter en vertelde een broer te hebben die drugsverslaafd is. Ik mocht over de afstand heen bidden voor deze broer. Daar was de jongen erg blij mee.

Zoals de meesten van jullie weten heb ik ook een passie voor de opdracht van Jezus om de zieken te genezen etc. Ik mocht nog voor drie mensen bidden voor lichamelijke genezing. Een jongedame had haar enkel gekneusd. Ik mocht tot twee keer toe mijn handen opleggen en sprak genezing uit in de machtige naam van Jezus. Helaas kwam er geen directe verbetering (het kan ook later plaatsvinden net als in de Bijbel bij de 10 melaatsen), maar de jongedame vond het zo lief dat ik voor haar wilde bidden dat ze me tot 3x toe een knuffel gaf. Ook nam ze een boekje in ontvangst.

Een andere jongedame zat in een rolstoel. Ik vroeg wat ze had. Ze vertelde dat ze nog geen diagnose hebben kunnen vaststellen. Ze kon lopen, maar niet lang. Ik deelde het getuigenis over de wonderbaarlijke genezing van mijn vrouw die is genezen na 20 jaar fibromyalgie, en vroeg of ik voor haar mocht bidden. Dit mocht. Helaas had ze haast en wilde ze niet een stukje gaan lopen om te kijken hoe het nu ging. Wel nam ze een getuigenisboekje in ontvangst.

De derde persoon voor wie ik mocht bidden was een jongeman die met een rollator liep. Hij had in juni een scooterongeluk gehad en was met zijn hoofd tegen een paal aangereden. Hierdoor waren er lichamelijke problemen ontstaan. Ik mocht kort bidden, maar daarna ging hij er snel vandoor. Hij had verder geen interesse.

We spraken verschillende mensen met andere nationaliteiten waaronder mensen uit Spanje en Oostenrijk. Ze waren speciaal voor dit feest naar Nederland gekomen. Het mooie is dat mijn getuigenisboekje ook in het Engels vertaald is dus ook zij ontvingen een boekje. Ook hierop volgden goede gesprekken.

Een dame was Christelijk opgevoed, maar deed hier niets meer mee. Ze vertelde spiritueel te zijn en had hierin ook dingen meegemaakt. Ik legde haar uit dat er twee bronnen zijn en dat het spirituele uit de verkeerde bron komt. We hadden best een goed gesprek hierover en ook zij wilde graag een getuigenisboekje.

Negen van de tien keer moeten we zelf mensen aanspreken, maar soms komen mensen zelf met vragen. Zo kwam er iemand naar me toe met de vraag waarom ik zo overtuigd was van Jezus. Hij vertelde zelf atheist te zijn geweest, maar de laatste tijd begon hij steeds meer te twijfelen aan zijn "geloof". We konden veel delen en hadden een heel oprecht gesprek.

Twee mannen (broers) van mijn leeftijd gebruikten geen drugs, maar vinden het gewoon gaaf om naar Hardcorefeesten te gaan. Ze waren beiden met het geloof opgevoed en hadden ook beiden doopnamen die gelijk waren aan de namen van twee discipelen van Jezus. Ze geloofden wel in Bijbelse dingen zoals de 10 geboden, maar niet per se in God. Toch kregen we een mooi gesprek met hen.

Het interview met Family7 ging voor mijn gevoel ook erg goed. In maart zal het op televisie komen.

Dit verslag zijn wat dingen die ik samen met Erik of alleen heb meegemaakt. Er zijn nog veel meer mooie gesprekken geweest en mooie dingen gebeurd door de andere gelovigen. Heel veel mensen kwamen een praatje maken en een bakkie koffie of thee halen.

God is goed!!!