Een mooie dag gehad in Nieuwleusen. Ik was uitgenodigd om met een groep Bijbelschoolstudenten de straat op te gaan. Dit was de laatste dag van deze Bijbelschool.

In de ochtend gingen we met een groep van zeven dappere strijders op pad en na de lunch ging de andere helft van de groep mee en waren we met zes dappere strijders.

Het was niet erg druk, maar toch konden we wat mensen bereiken met het goede nieuws en gebed.

Een vrouw vertelde heilsoldaat te zijn bij het leger des heils. Ze had last van lichamelijke en geetselijke klachten. Ze wilde echter geen gebed hiervoor. Verderop in het gesprek kregen we toch de gelegenheid om leven, genezing en bevrijding uit te spreken in Jezus naam. We gaven de vrouw een getuigenisboekje. Ze begon deze meteen door te bladeren en kwam terecht op de pagina met daarop de foto van mijn waterdoop. Ze vertelde dat ze dat erg jammer vond dat ze dit niet bij het leger des heils doen. We vroegen of ze gedoopt was. Dit bleek niet zo te zijn. Ze had hier een paar jaar geleden over nagedacht, maar het toch niet gedaan. We vertelden haar over het belag van de waterdoop en moedigden haar aan om dit alsnog te doen. We gaven haar een kaartje mee met onze gegevens, zodat ze mogelijk alsnog gedoopt kan worden.

Er liep een jongeman voorbij. We riepen hem terug en vertelden hem dat uit onderzoek is gebleken dat ongeveer 80% van de mensen beenlengteverschil blijkt te hebben. We vroegen of we dit bij hem mochten controleren. Dit vond hij prima. De jongeman bleek een verschil van zo'n 1,5 cm te hebben. Na gesproken te hebben in de naam van Jezus kwamen zijn benen weer netjes gelijk. Hierna deelden we het goede nieuws met hem. Helaas had hij geen interesse.

Met een andere jongeman hadden we een heel goed gesprek. Hij vertelde ons dat zijn ouders naar de kerk gaan, maar zelf had hij geen relatie met God. We deelden het goede nieuws met hem en hij kwam open voor het evangelie. Hij opende zijn hart voor de Here Jezus en bad een gebed met ons. Hierna gaven we hem een boekje met daarin onze gegevens om verder geholpen te worden.

In een gesprek met een man vertelde deze predikant te zijn en het wel allemaal te weten. We vertelden hem dat we allemaal van elkaar kunnen leren en vroegen hem wie de Here Jezus voor hem persoonlijk is. Op deze vraag kon of wilde hij geen specifiek antwoord geven, behalve dat hij bleef herhalen dat hij het allemaal wel wist.

Op een later moment was het even nog wat rustiger dus besloten we bij elkaar te kijken of we beenlengteverschil hadden. De meesten hadden dit namelijk nog nooit laten controleren of hiervoor gebeden. Verschillenden van ons bleken een verschil te hebben. Alle benen kwamen weer netjes gelijk en de meesten zagen dit voor het eerst door hun eigen handen heen gebeuren.

We spraken een man die een broeder van ons bleek te zijn. Hij had zelf ook evangelisatiemateriaal bij zich. We vroegen of hij iets had waarvoor we konden bidden. De man vertelde last te hebben van een psychose. De meesten in ons groepje hadden weinig tot geen ervaring met het bidden voor mensen voor genezing en/of bevrijding. We vroegen wie er uit wilde stappen om voor deze man te bidden. Één van onze broeders wilde wel voor deze man bidden. na het gebed oogde de man direct een stuk frisser.

Van onze eerste groep met wie we in de ochtend op pad gingen wilden we graag een groepsfoto laten maken. We liepen een winkel in en vroegen aan een jongedame of ze de foto wilde maken. Hierna vertelden we haar wat we aan het doen waren. Ze nam plaats op de stoel om te kijken of ze beenlengteverschil had. Dit bleek inderdaad zo te zijn. We vroegen weer aan een andere broeder of hij uit wilde stappen en wilde bidden voor deze dame. Ook deze broeder zag voor het eerst door zijn gebed de benen gelijk komen van deze dame. De dame vertelde het ook te voelen dat haar ene benen langer werd. Hierna deelden we het goede nieuws met haar. Helaas kwam haar bazin? naar buiten en moest ze naar binnen komen. Ze nam nog wel een boekje in ontvangst.

Één van onze broeders vroeg ook nog gebed. Hij was tijdens het voetballen eerst door zijn ene enkel gegaan en later ook nog eens doon zij andere enkel. Een andere broeder met weinig ervaring bad voor hem waarna zijn linker enkel genas. Hij sprak nog een keer of vier tegen de rechter enkel in Jezus naam. Gek genoeg genas deze enkel niet direct. We gaan er van uit dat dit alsnog door zal werken en ook zijn rechter enkel volledig zal genezen.

Na de lunch gingen we met de andere groep de straat op. De markt was helaas weg dus het was nog rustiger geworden. Hierdoor besloten we bij de supermarkt te gaan staan. Hier kwam iemand van ons een oude bekende tegen. Deze persoon vertelde dat het goed met hem ging. Hij was pasgeleden gestopt met het drinken van alcohol. Hierop kon ik mijn getuigenis delen dat ik ook verslaafd ben geweeste en hoe God mij hiervan bevrijd heeft. De beste man was met het geloof opgevoed, maar deed er niets meer mee. We hadden een goed gesprek met hem waarin we hem aanmoedigden om een relatie met God aan te gaan. Ook gaven we hem materiaal mee.

Bij de supermarkt kwam een vrouw aangereden en parkeerde haar auto op de invalide parkeerplaats. De vrouw liep met een kruk en vertelde last van versleten knieën te hebben. De vrouw bleek een zus van ons te zijn. We mochten voor haar bidden waardoor de pijn in haar knieën direct afnam. Na het boodschappen doen vertelde ze dat de pijn nog steeds minder was dan normaal. We hielpen haar met de boodschappen in de auto te zetten en spraken nogmaals volledige genezing uit in Jezus naam. De vrouw was al best oud en was niet bang om dood te gaan, maar wel bang om het benauwd te krijgen. Ook hier mochten we nog voor bidden.

Een oude man liep erg mank. Hij vertelde erg veel pijn te hebben in zijn onderrug. Ook wist de man dat hij beenlengteverschil had. De man nam plaats op de stoel en na gebed kwamen zijn benen weer gelijk. De man stond op en ervoer nog geen directe verbetering in zijn rug. We legden hem de handen op en spraken genezing uit in de naam van Jezus. Ook deelden we het goede nieuws met hem. de man vond het moeilijk, omdat hij zoveel eleende in de wereld ziet. We konden hem het een en ander uitleggen waarna hij boodschappen ging doen. Na het boodschappen doen vroegen we hoe het ging. De man liep al minder mank en vertelde ook wel wat minder pijn te hebben. We legden hem nogmaals de handen op voordat hij verder ging.

Ik hoorde van twee van onze broeders dat ze een hele bijzondere ontmoeting hadden gehad met een man. Deze man was verslaafd geweest en had toen gebeden. Hierna kwam er een verandering in zijn situatie. Toch had hij God nog niet persoonlijk leren kennen. We konden veel met hem delen en de man werd zichtbaar geraakt. Hij wilde de Here Jezus wel ontvangen in zijn leven, maar wilde dit niet openlijk op straat doen. We vertelden hem dat dit ook thuis kan en gaven hem materiaal mee waaronder ook onze gegevens om eventueel verder in contact te blijven. Ikzelf vertelde het verhaal aan onze broeders dat ik tijdens het water kopen in de supermarkt achter een man stond die eruit zag als gabber. Aangezien ik zelf uit de gabberscene kom ervoer ik bewogenheid voor deze man. Ik zocht nog even een manier om hem aan te spreken. Eenmaal buitengekomen vroeg ik aan de man of hij weleens naar een hardcorefeest gaat. De man zei: ja, af en toe. Hierop sloeg ik mijn getuigenisboekje open op de pagina met daarop de foto van een aantal bekende DJ's. Dit sprak de man natuurlijk meteen aan. Hij nam dankbaar het boekje in ontvangst. Het bijzondere was, dat dit om dezelfde man bleek te gaan die mijn eerder genoemde broeders net hadden aangesproken. Hier kwamen we later echter toen de man langs kwam fietsen en mijn broeders hem iets nariepen. Wat gaaf hoe God weer werkt!

In een goed gesprek met een vrouw en haar twee kinderen konden we veel delen. De vrouw was erg geïnteresseerd. Ze vertelde op een camping te verblijven. Het mooie was dat iemand van ons wist dat op diezelfde camping een Christelijke motorbende verblijft. We hebben de vrouw doorverwezen naar één van de Christelijke motormuizen om verder geholpen te worden.

We hadden nog diverse mooie gesprekken, mochten nog voor mensen bidden en deelden nog materiaal uit.

Al met al was het weer een zeer gezegende dag waarin veel mensen bereikt zijn en gelovigen toegerust zijn in het praktiseren van de grote opdracht.

Alle eer aan God door Jezus Christus!